De verleidelijke cello

Alexander Kniazev (cello), Klára Würtz (piano)

Sjostakovitsj - Sonate voor cello en piano in d, op.40

Brahms - Vioolsonate nr. 3 in d - op. 108, bewerkt voor cello

Franck - Vioolsonate in A, bewerkt voor cello

Sjostakovitsj' cellosonate in d is het product van zware turbulenties in zijn leven. De componist schreef deze in augustus 1934, tijdens de scheiding van zijn echtgenote Nina. Hun crisis volgde op Sjostakovitsj' affaire met een actrice uit de opera. Het huwelijk met Nina herstelde zich snel en in 1936 werd hun dochter geboren. Zo werd Sjostatovitsj' leven alsnog een familiesprookje. Sjostakovitsj droeg het werk op aan cellist Victor Koebatski van het Bolsjoi-theater, die uiteraard de première speelde van deze sonate.

Overigens waren het niet alleen de liefdesperikelen die Sjostakovitsj' componistenleven rond 1934 erg beroerden. Sovjetleiders veroordeelden zijn muziek intussen als 'decadent en bourgeois'. Al met al een periode waarin Sjostakovitsj van alle kanten onder druk stond.

Brahms’ romantische 3e vioolsonate in cellobewerking. Dramatisch, bijna symfonisch, grillig, ontroerend: al deze karakteristieken passen opus 108.

Francks vioolsonate in A is Francks enige sonate voor viool. Het stuk is nog tijdens Francks leven - met zijn goedkeuring - bewerkt voor cello door Jules Delsart, een bekend cellist uit die tijd. Dit kamermuziekwerk wordt vaak genoemd als één van de mooiste sonates ooit voor viool geschreven.

De sonate was het huwelijkskado van Franck voor de beroemde Belgische violist Eugène Ysaÿe en Louise Bourdeau de Courtrai. Liefdewerk dus. Nadat het paar het stuk in ontvangst nam, volgde een haastige repetitie. Ysaÿe heeft de sonate dus op zijn trouwfeest gespeeld: met een bruiloftsgast op de piano.

De musici Alexander Kniazev en Klara Würtz zijn goede bekenden: ze namen samen een cd op.

Met pauzedrankje en gratis museumbezoek van 19-20 uur